Zaterdag 25 augustus 2012 Rommelmarkt te Boutersem
Gekocht tegen 5 € : doos met een tiental exemplaren "Ons land" uit de jaren 30.
Een interessant artikel : Ook dictators hebben een maag.
Napoleon was dol op gebraden haantjes.
Eens verslond Mussolini bergen macaroni.
Hitler is verzot op rijstpap.
Stalin houdt van snoepgoed.
Ataturk was een wijndrinker.
Toen tv-kok Jeroen Meus vorig jaar voor het Canvasprogramma Plat préféré naar Berchtesgaden trok om er forel op Hitlers wijze klaar te maken ontstond er heel wat heibel en de uitzending ging niet door om begrijpelijke redenen. Ook de "plat preferé" van Hitler bleek verzonnen.
In de plaatselijke archieven vond Mark Vermeeren verscheidene getuigenissen van oorlogskameraden waaruit blijkt dat Kartoffelpuffers de echte lieblingsspeise was van de Duitse dictator. 'Het is een soort pannenkoek op basis van geraspte aardappelen en ajuin', zegt Marc. 'Hij besmeerde de pannenkoeken overvloedig met marmelade en nam daarna als dessert melkrijst met chocoladekorrels. Hitler was een echte zoetbek.' (ema)
Wat in het artikel uit "Ons Land" van een paar maanden voor de oorlog stond, kan misschien meer de werkelijkheid benaderen.
illustratie uit "Ons land"
Fragment, nieuwe spelling
Hitler is in zijn dagelijks leven een soort Spartaan. Wanneer men enkel rekening hield met zijn menu,. zou de Füher broodmager moeten zijn, en al heeft hij dan niet het bewonderenswaardige formaat van zijn vriend Góring, als figuur mag de Leider er zijn. Dit is zijn dagindeling :
0m half zeven komt hij uit zijn slaapkamer en vindt dan een bord havermout met wat melk erbij klaar staan,, die hij in volkomen stilte en waarschijnlijk nadenkend over heel andere dingen dan havermout, verorbert.
Dat is half zeven ‘s morgens, en daarna eet hij niets meer, drinkt ten hoogste een glas water, totdat het uur voor de lunch is aangebroken.
Gewoonlijk nodigt hij tien of twaalf van zijn medewerkers uit om deze met hem te gebruiken.
Het is dan een echt Duits middageten met dampende vleesschotels e.d. waaraan de aanwezige generaals. ministers,. gezanten en bureauchefs zich flink te goed doen. Intussen heeft de man aan het hoofd van die tafel enkel een bord voor zich, met wederom havermout en wederom melk, maar nu ook een kom met een of andere saus erbij : gesmolten boter b. v. Al pratend schilt hij daarna voor zichzelf een appel of een peer en dan is de lunch voor hem ten einde. Geen wijn, geen koffie na, een ‘borreltje" nog minder, en zelfs roken doet hij niet. Trouwens. het hele middageten slaat hij dikwijls over.
Hij wacht dan tot het avondeten dat voor hem haast onveranderlijk bestaat uit sla met eieren, met wat vruchten na.
Wanneer Hitler op reis is, gaat er een mandje mee en in dit mandje zit als hoofdgerecht een dubbele boterham en een fles mineraalwater. Toen men zijn adjudant vroeg wat de Führer wel gebruikt op feestmaaltijden , antwoordde deze : "Rijstebrij met wat kaneel bestrooid, zoals ze die in Linz eten." En hoewel een van de beroemdste koks van Berlijn de kok is van de kanselarij is het grootste culinaire exces waartoe Hitler overgaat : een gewoon taartje van 20 of 25 pfennig.
Auteur onbekend. Fragment uit een artikel uit "Ons Land" van 25 maart 1939 uitg. Altiora.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten