De verteller : Vliegende stenen, telekinese en exorcisten te Wilsele in 1972. De ware geschiedenis.

Het heeft mij altijd blijven intrigeren, het verhaal van de vliegende stenen aan de Aarschotsesteenweg te Wilsele. Tussen mijn oud papier vond ik eindelijk een krantenartikeltje uit die tijd over de bovennatuurlijke gebeurtenissen die plaats grepen in dit voorgeborgte van Leuven.

Maar de man die mij het meeste details kon geven was de "beroepsverteller", die het meemaakte en het verhaal  in zijn causerieën heeft ingebed. Zijn naam :

Vandaag, 25 maart 2013 vertelt hij zijn verhaal bij de wandeling rond de  vijvers van Bellefroid te Wilsele, uitzonderlijk  te bezoeken tijden de feesten van de Koksijdewijk.

In mei 1972 stonden de kranten vol van het eigenaardig fenomeen dat zich voordeed op de Aarschotsesteenweg en bij de familie Corda, vader Fons en echtgenote Mariette en hun vier kinderen : Christiane, Jean, Jacques en François. De familie was afkomstig uit de Ardennen en woonde daar nog niet zo lang.

Persoonlijk heb ik de exploten en het fenomeen in de pers gevolgd omdat het mij intrigeerde  en omdat het zo dicht bij de deur was. Ik heb wel altijd gedacht dat  het "behekste" huis gelegen was net achter de spoorwegbrug achter de vaart, waar vlakbij in 1954 een trein uit de bocht ging met veel slachtoffers tot gevolg.(Zie elders in dit blog.) Aan de hand van enkele fotootjes, uit een krant uit die periode , ben ik op zoek gegaan naar de locatie. Maar de huizen  uit die periode gelijken nogal op elkaar. Gelukkig waren er enkele vriendelijke bewoners, die mij de weg wezen; Het huis was gelegen aan de linkerkant, richting Aarschot en een 50tal meter voor de fietsenwinkel; Tot mijn ontgoocheling moest ik vaststellen dat het huis niet meer bestond. 

De fenomenen

Niet alleen vliegen er overal stenen rond en worden er auto's beschadigd. Er worden allerlei verhaaltjes verteld. 

Uit de pers : Heel Wilsele tuit ervan, van het mysterie. In een café aan de Aarschotseweg is het het gesprek van de dag. er is daar nog veel meer bekend. "Een vrouw stond de stoep te vegen, " zegt een bezoeker, "opeens ...wég bezem. Ergens hoog in een boom hebben ze hem terug gevonden." Een ander : " Ga maar aan de bakker vragen. Die kwam met een brood aan de deur. Opeens was het weg. Het bleek al in de broodtrommel te liggen..... En de commandant van de politie hier is eens met die jongen gaan praten. Hij kreeg een glas pils dat nadat hij het op tafel had gezet was verdwenen....

Onze storyteller was getuige van enkele fenomenen, want hij was bevriend met de zonen en woonde in de buurt. : "Stenen stonden plotseling netjes op een rij op een muurtje, de wastobbe verplaatst zich naar de schuur zonder menselijke tussenkomst, een ijsco (frisko) verdwijnt plotseling van de tafel en wordt veel dagen later ongesmolten teruggevonden in een schuif in de slaapkamer, een steen vliegt in de soep".....etc. Je kan het niet gek genoeg bedenken. 

"

Met wat ontzag, een beetje angst, een flinke dosis sensatie komen de woorden er uit. "Het is er ene van een tweeling. Het is een smal jongetje, hij heeft ook nog een dikke broer," wordt ere gezegd. Maar zelf gezien, nee, dat hebben ze niet. Maar : "Die wel en ge kunt het ook aan dieen vragen....."

De komedie blijft maar duren.  In Wilsele vertelt men dat het te maken zou hebben met het spoorwegongeval , daar vlakbij in 1954, waarbij 21 mensen om het leven kwamen (zie elders in dit blog)

  Ze beginnen te denken dat het allemaal draait om Jacques.  De familie is overtuigd  dat er een duivel in het spel zit. Zij doen beroep op een exorcist, een zekere kardinaal De Brabander. Na allerlei gebeden, formules en duiveluitdrijvende teksten gaat men zelf over tot het wederdopen van de familie. Maar er verandert niets. De plagerijen blijven duren. 

Onze duiveluitdrijver zag  wel een profijtje in het verhaal en verkocht zijn belevenis aan het sensatieblad Kwik..... en toen brak de hel pas los. 

Uit de pers : 

De Belgische Radio en Televisie kwam. Een Utrechtse hoogleraar Te Haeff ging vorige week overdag uit zichzelf naar Wilsele. De professor heeft het jongetje onderzocht. Volgens hem beschikt het over een kracht die door parapscyhologen "parergie" wordt genoemd. Volgens een prof van de KUL daarna naar een oordeel door de pers gevraagd gaat het over "Telekinese", het verplaatsen van voorwerpen zonder kracht uit te oefenen. 
De pers kwam van overal. De moeder en vader van het jongetje praatten er honderduit over. Veel wichelaars kwamen ook aan de deur. Die grote toeloop is wellicht ook de oorzaak van de ontvangst van het Vrije-  Volkteam ten deel viel. "Ga gerust kijken" zeiden ze, daar is het. 

"Na een tijdje is de belangstelling en de hysterie vanzelf gedoofd. De mensen zijn vertrokken maar de verschijnselen hebben zich nog dikwijls gemanifesteerd., zelfs na hun vertrek terug naar de Ardennen.
En het toppunt van ironie : er heeft zich daar een firma gevestigd die" DEMONTE" heette : DEMON.....
Nu zijn al die huizen verdwenen en vervangen.
En het is de waarheid. Ik heb hier mijn poëzietje met een tekening van Jacques Corda, die mijn jeugdvriend was." 

25.5.2013 WPV