1950 Eerste studiejaar bij de "Broederkes" (Slabberdoekskes") aan de Brusselsepoort te Leuven met broeder Mino

 Bij de "Slabberdoekskes" of  "De Broeders der Christelijke Scholen" aan de Brusselsepoort te Leuven.

De nieuwe tachtigers : het eerste studiejaar van het jaar 1950-1951.

Allemaal leerlingen geboren in 44 of 45.

Samengesteld in 2024

De meeste medeleerlingen ben ik nooit vergeten. Maar misschien kunt u aanvullen wat ontbreekt. Niet iedereen werd 80. Wat hier staat komt dus uit mijn geheugen en er kunnen fouten ingeslopen zijn. Over sommigen vond ik iets terug op internet , in oude tijdschriften, in boeken over de middelbare scholen in het Leuvense of  in de Burgerlijke Stand in de advertentiebladen. Met dank. 

Willy Paul  Vounckx  Leuven 7 maart 1944. Leerling bij de "Slabberdoekskes" tot in het vijfde studiejaar (1955-56), vervolgens naar het Sint Pieterscollege  vanaf het 6e studiejaar, toen gevestigd in de Sint-Albertusschool in de Vital Decosterstraat. . En daarna een tijdje in het Sint-Pieterscollege.Nr 14 op de foto. 

                            

Het rechtertolhuis aan de Mechelsepoort, waar wij  onze eerste leeslessen op toepasten.

"Hier wascht men per stuk". Paviljoen van de weduwe Vits, strijkster in 1929. Daarna werd het gebouw gebruikt als gemengde kleuterschool van de Gemeenteschool op de Kapucienenvoer. (  Info  : Leuven Weleer van Rik Uytterhoeven)

De letters hebben er nog heel lang gestaan, maar nu zijn ze verdwenen. 

Nee, dit is niet broeder Mino (of zoals iemand mij schreef "Louis Mainaud", maar wel de patroonheilige van de Broeders der Christelijke Scholen . Dit is Mutien Marie, en als je daar op school geweest bent heb je hem zeker leren kennen uit de lessen of van de bidprentjes en  publicaties. Want hij leefde in de 19e eeuw.

Links : de chauffeur van de schoolbus in de jaren 50. In het midden meester Boon en rechts meester Wilfried Van Laer.

                                                      

Mijn eerste studiejaar in 1950 bij broeder Mino.

Waar zijn ze gebleven, de mannen van 44 en enkele van 45. Niet allen hebben het geluk 80 jaar te worden. Ik wel, en ik ben nr 14, Willy Paul Vounckx, geboren te Leuven op 7 maart 1944 in de parochie van Sint-Geertrui, Mechelsestraat 102.

Ik moet vooral nr 27, bedanken, Guy Vannoppen uit de Bankstraat, die deze foto's nog steeds in zijn bezit had en die ze mij, een 20 tal jaar geleden, heeft laten copiëren.

 

Nr 1 : Claude Devos. Ik zat nog even met hem in de 2e middelbare in het Sint-Pieterscollege en studeerde af in  64 aldaar in de retorica A samen met Willy Van Goethem...

In de 1e middelbare in het SPC bij de Platte (De Munter) was hij ook nog present. 

..

Ik las ooit in de krant een zaak van schilderijenzwendel en daar kwam de naam Claude Devos voor, maar het kan ook een naamgenoot geweest zijn. 

Nr 2 : Willy Van Goethem. Zoon van de schoenwinkel De Hertog in de Mechelsestraat (Schipstraat). Hij is overleden in de jaren 80 of 90.

Nr 3 : Luc Raets Hij woonde in de Maria-Theresiastraat en was een broer van de bekende chocolatier Raets, eerst in de Bondgenotenlaan en daarna in de Vanderkelenstraat. Ik ontmoette hem voor het laatst in 73 in Pellenberg. Hij is niet heel veel jaren later overleden.

In 63 bij het Bierfestival te Leuven, op de wagen van de Seven Oaks.

Nr 4 : Luc Gielens van de Koningin-Astridlaan in Heverlee. Hij vertrok naar Congo maar kwam later terug als deurwaarder. Rond 2022. heb ik hem nog eens ontmoet. 

Bij mijn opzoekingen lees ik net dat Luc overleden is. Hij was een jeugdvriend en ik heb hem lang gekend. 

Links ikzelf (nr 14) en rechts Luc Gielens (nr 4)  tijdens een of andere schoolreis in die jaren.

Nr 5 : Willy Steenbeeck. Die zag ik na vele jaren terug op het Klein Kasteeltje in 66 of 67. Verder nooit nog iets van gehoord. Wat zou er van hem geworden zijn. Hij was een vriend. 

Nr 6 : Jan Wenderickx. Nog steeds bevriend met hem en ik kom hem ook geregeld tegen. Hij zong samen met mij in het koor van de Paters Benedictijnen op de Cesarsberg. Hij woonde op de Capucijnenvoer. 

                                                    

Nr 7 : Luc Holman. Hij is later  dokter geworden  en woont in Haasrode. 

Nr 8 : Jean Pierre Coeckelberghs met Willy Vounckx rechts (nr 14) Hij is niet lang in die klas gebleven en ging erna naar school 6 in de Naamsestraat. Later ging hij naar het Technisch instituut in Leuven. Woont in Tienen en zit op facebook. 

                                                      

Nr 9 : Dit zou Arnold de Schaetsen zijn, die bevriend was. Ik ben die helemaal uit het oog verloren; Geen idee waar hij daarna gebleven is.

Nummer 10 is Luc Sterckx van de zaadwinkel in de Diestsestraat , waar nog broers waren. Hij had een oudere broer Jos en een jongere, die later in een gitaargroepje meespeelde. Die heb ik pas 15 jaar geleden leren kennen. De zaadwinkel heb ik gekend. 

Nr 11 : (De lange)Oktaaf

 Lambaux of Lambo. Nooit vergeten omdat hij zo groot was. 

Nr 12 ; ???????

Nr 13 : Pierre van Moerbeke  Beëindigde zijn rectorica als primus in het Sint-Pieterscollege te Leuven in 1962 . 

                                             

Geboren in Leuven, 1 oktober 1944

Universitaire graden:

Bachelor of Science (wiskunde) met hoogste onderscheiding, 1966
Fellow, Rockefeller University, New York, 1969-1972
Ph.D

                                                                 

Hij zat nog bij mij, in dezelfde klas in het Sint-Pieterscollege bij de Platte, 6e Latijnse in 1957.

Academische functies:

Professor aan de Katholieke Universiteit Leuven, sinds 1972

Op Wikipedia vindt u meer over hem terug. 

Pierre van Moerbeke (born 1 October 1944 in Leuven, Belgium) is a retired Belgian mathematician. He studies non-linear differential equations and partial differential equations, with soliton behavior. The Volterra lattice, also called the Kac-van Moerbeke lattice, is named for him.^[1]

Nr 14 Willy Paul Vounckx Leuven 7 maart 44. Regent Nederlands-Engels P.N.T.  Hobby's : Genealogie, film, fotografie, heemkunde en personen op oude foto's identificeren. Hier o.a. 

                                                  

Nr 15 Yves Parijs, zoon van de kledingswinkel in de Brusselsestraat, net over de vroegere Sarma. Heel lang bevriend mee geweest en hij woont in Bertem. Hij was bij de scouts XXe Leuven en was met die groep op kamp in Oostenrijk in 1960 (foto).

                                                              

Nr 16 : Jules De Bent  Leuven, maar woonde in Lubbeek Had heel wat met het onderwijs te maken.. Zie Facebook.

                                              

Nr 17     ???? Ik herken heb maar geen idee hoe hij heette.

Nr 18 eb 19 :  Jackie en Robert Rega. Zij woonden in de Tervuursestraat en zongen, met nog een oudere broer Johny in het kinderkoor van de Cesarsberg. Johny is al een tijdje overleden las ik in de Passe Partout. Daar hij met mijn broer in de klas zat veronderstel ik dat hij van 1941 was. Jacky was de tweede en Robert was de jongste.

                                    

                                                                

                                                               

                               Linksboven Robert (Bob) en rechtsonder Jackie Rega  Midden jaren 50

Nr 20 : Richard Billen. Hij kwam uit de Ierse-Predikherenstraat en heeft later, na zijn middelbare,  economie gestudeerd. Woont in Haasrode. Foto uit 63.

                                                          

Nr 20 : Naam vergeten. Ik dacht "Claeys" maar niet zeker. 

Nr 21 : Johnnie Dewilde of De Wilde. Laatst gezien aan de Tinesestraat. Als het geen naamgenoot was, wines overlijden ooit in de Passe-Partout stond is hij zeker al 15 jaar geleden overleden. 

Nr 22 ; Michel Vonckx, zoon van dokter George Emilius Vonckx, die van Sint-Joris Weert afkomstig was. Broer van Guy en Michel Vonckx . Door hem ben ik ook zijn stamboom gaan uitpluizen en wij zijn waarschijnlijk niet verwant, alhoewel Vonckx de originele familienaam was. Hij is rond 2020  geleden overleden. Zijn uitgebreide stamboom(voorouders) vind je in mijn blog.

Nr 23 : Freddy Vandevelde heb ik terug ontmoet dank zij mijn opzoekingen naar de oude klasgenoten..  Met echtgenote Greta Havaux. Wonen al jaren in Herent. 

                                        

                                                 

                                              Willy, Freddy en Greta met oude klasfoto's

    Nr 27 ; Guy Vannoppen. Afkomstig uit de Bankstraat. Werd later kinesist, eerst in de Bankstraat en later in Winksele. Aan hem dank ik deze klasfoto. Wij zijn lang vrienden geweest en hij is nog steeds bereikbaar via Internet.                                                   

                           

Nr 28 Freddy Casse Enkele jaren  geleden overleden . Hij kwam uit de Constantin-Meunierstraat. 

                                                 

                                                

                                                       

Nr 29 : Richard Vanderstaey. Werkte bij de postdiensten en was een van de stichters van de volksgroep "De Kadullen. Nog altijd actief op muzikaal gebied en wonend  in Haasrode.

                                                            

Nr 30 : André Peeters; Hij woonde op de Cesarsberg. Zijn vader werkte bij de snoepfabriek van Bernaerts in de Glasblazerijstraat,  als directeur en zoon André nam dit over. Hij overleed helaas in de jaren 80. Hij was een goeie vriend en zeer populair. Zijn moeder was van Duitse afkomst. 

                                                     

                                                   

De mansarde van Wannes was eigenlijk in Brussel

Rommelmarkt Mechelen Nekkerhal 11.12.2011 1 €

"Mijn Mansarde", liedje uit het interbellum geschreven door een Brusselaar en later met aangepaste tekst bewerkt en vertolkt door Wannes Van de Velde. De originele, nogal volkse tekst. Zeker geen plagiaat van Wannes. Het is dank zij hem dat wij dit werkje nog kennen. Hij heeft er een grote waarde aan gegeven.

De verteller : Vliegende stenen, telekinese en exorcisten te Wilsele in 1972. De ware geschiedenis.

Het heeft mij altijd blijven intrigeren, het verhaal van de vliegende stenen aan de Aarschotsesteenweg te Wilsele. Tussen mijn oud papier vond ik eindelijk een krantenartikeltje uit die tijd over de bovennatuurlijke gebeurtenissen die plaats grepen in dit voorgeborgte van Leuven.

Maar de man die mij het meeste details kon geven was de "beroepsverteller", die het meemaakte en het verhaal  in zijn causerieën heeft ingebed. Zijn naam :

Vandaag, 25 maart 2013 vertelt hij zijn verhaal bij de wandeling rond de  vijvers van Bellefroid te Wilsele, uitzonderlijk  te bezoeken tijden de feesten van de Koksijdewijk.

In mei 1972 stonden de kranten vol van het eigenaardig fenomeen dat zich voordeed op de Aarschotsesteenweg en bij de familie Corda, vader Fons en echtgenote Mariette en hun vier kinderen : Christiane, Jean, Jacques en François. De familie was afkomstig uit de Ardennen en woonde daar nog niet zo lang.

Persoonlijk heb ik de exploten en het fenomeen in de pers gevolgd omdat het mij intrigeerde  en omdat het zo dicht bij de deur was. Ik heb wel altijd gedacht dat  het "behekste" huis gelegen was net achter de spoorwegbrug achter de vaart, waar vlakbij in 1954 een trein uit de bocht ging met veel slachtoffers tot gevolg.(Zie elders in dit blog.) Aan de hand van enkele fotootjes, uit een krant uit die periode , ben ik op zoek gegaan naar de locatie. Maar de huizen  uit die periode gelijken nogal op elkaar. Gelukkig waren er enkele vriendelijke bewoners, die mij de weg wezen; Het huis was gelegen aan de linkerkant, richting Aarschot en een 50tal meter voor de fietsenwinkel; Tot mijn ontgoocheling moest ik vaststellen dat het huis niet meer bestond. 

De fenomenen

Niet alleen vliegen er overal stenen rond en worden er auto's beschadigd. Er worden allerlei verhaaltjes verteld. 

Uit de pers : Heel Wilsele tuit ervan, van het mysterie. In een café aan de Aarschotseweg is het het gesprek van de dag. er is daar nog veel meer bekend. "Een vrouw stond de stoep te vegen, " zegt een bezoeker, "opeens ...wég bezem. Ergens hoog in een boom hebben ze hem terug gevonden." Een ander : " Ga maar aan de bakker vragen. Die kwam met een brood aan de deur. Opeens was het weg. Het bleek al in de broodtrommel te liggen..... En de commandant van de politie hier is eens met die jongen gaan praten. Hij kreeg een glas pils dat nadat hij het op tafel had gezet was verdwenen....

Onze storyteller was getuige van enkele fenomenen, want hij was bevriend met de zonen en woonde in de buurt. : "Stenen stonden plotseling netjes op een rij op een muurtje, de wastobbe verplaatst zich naar de schuur zonder menselijke tussenkomst, een ijsco (frisko) verdwijnt plotseling van de tafel en wordt veel dagen later ongesmolten teruggevonden in een schuif in de slaapkamer, een steen vliegt in de soep".....etc. Je kan het niet gek genoeg bedenken. 

"

Met wat ontzag, een beetje angst, een flinke dosis sensatie komen de woorden er uit. "Het is er ene van een tweeling. Het is een smal jongetje, hij heeft ook nog een dikke broer," wordt ere gezegd. Maar zelf gezien, nee, dat hebben ze niet. Maar : "Die wel en ge kunt het ook aan dieen vragen....."

De komedie blijft maar duren.  In Wilsele vertelt men dat het te maken zou hebben met het spoorwegongeval , daar vlakbij in 1954, waarbij 21 mensen om het leven kwamen (zie elders in dit blog)

  Ze beginnen te denken dat het allemaal draait om Jacques.  De familie is overtuigd  dat er een duivel in het spel zit. Zij doen beroep op een exorcist, een zekere kardinaal De Brabander. Na allerlei gebeden, formules en duiveluitdrijvende teksten gaat men zelf over tot het wederdopen van de familie. Maar er verandert niets. De plagerijen blijven duren. 

Onze duiveluitdrijver zag  wel een profijtje in het verhaal en verkocht zijn belevenis aan het sensatieblad Kwik..... en toen brak de hel pas los. 

Uit de pers : 

De Belgische Radio en Televisie kwam. Een Utrechtse hoogleraar Te Haeff ging vorige week overdag uit zichzelf naar Wilsele. De professor heeft het jongetje onderzocht. Volgens hem beschikt het over een kracht die door parapscyhologen "parergie" wordt genoemd. Volgens een prof van de KUL daarna naar een oordeel door de pers gevraagd gaat het over "Telekinese", het verplaatsen van voorwerpen zonder kracht uit te oefenen. 
De pers kwam van overal. De moeder en vader van het jongetje praatten er honderduit over. Veel wichelaars kwamen ook aan de deur. Die grote toeloop is wellicht ook de oorzaak van de ontvangst van het Vrije-  Volkteam ten deel viel. "Ga gerust kijken" zeiden ze, daar is het. 

"Na een tijdje is de belangstelling en de hysterie vanzelf gedoofd. De mensen zijn vertrokken maar de verschijnselen hebben zich nog dikwijls gemanifesteerd., zelfs na hun vertrek terug naar de Ardennen.
En het toppunt van ironie : er heeft zich daar een firma gevestigd die" DEMONTE" heette : DEMON.....
Nu zijn al die huizen verdwenen en vervangen.
En het is de waarheid. Ik heb hier mijn poëzietje met een tekening van Jacques Corda, die mijn jeugdvriend was." 

25.5.2013 WPV